„Uczyń ślub pielgrzymki do Matki Boskiej Częstochowskiej na Jasną Górę, a Ona ci wyprosi przedłużenie życia.”
— Św. Paweł Pustelnik
W roku 1506 nawiedziła Polskę morowa zaraza. Pochód jej znaczył się tysiącami ofiar. Miasta i wioski wyludniały się pod jej dotknięciem. Wiele okolic wyglądało jak cmentarzyska. Bywały wsie, w których nie pozostał ani jeden człowiek. Chaty były grobowcami. Zdziczały drób i bydło wałęsały się po zarosłych chwastami ogrodach, a psy wychudłe włóczyły się, wyjąc żałośnie. Fetor straszny z niepogrzebanych trupów rozchodził się naokoło, zarażając coraz więcej i więcej wsi i miast. Brakło już rąk do grzebania, brakło lekarzy. Ludzie zdrowi, trwogą zdjęci, uciekali w lasy, myśląc, że ujdą zarazy i tam, głodem wycieńczeni, padali w gąszczach, po drogach i polach, dotknięci straszną chorobą.
W mieście Wrocławiu został dotknięty zarazą pewien obywatel, imieniem Wojciech. Lekarze, którzy żadnych środków na nią nie mieli, nic mu pomóc nie mogli. Biedny Wojciech, widząc, że śmierć nadchodzi, przygotował się z wielką starannością na jej przyjęcie i, opatrzony na drogę wieczności świętymi Sakramentami, oczekiwał kresu, zdając się najzupełniej na wolę Bożą. Gdy tak leżał i modlił się gorąco, trzymając w ręce płonącą gromnicę, ujrzał przed sobą jakiegoś nieznanego starca o nadzwyczaj czcigodnym i miłym obliczu, z długą śnieżną brodą, odzianego w szaty białe (był to zapewne św. Paweł, pierwszy pustelnik) który, zbliżywszy się do chorego, rzekł:
—Uczyń ślub pielgrzymki do Matki Boskiej Częstochowskiej na Jasną Górę, a Ona ci wyprosi przedłużenie życia.
Wojciech, choć nie wiedział nawet, gdzie jest Częstochowa, ujęty świętością, jaka biła od tego poważnego starca, uczynił natychmiast ślub, a zmęczony chorobą i wycieńczony straszną gorączką, usnął zaraz mocno. Sam ten sen był cudem Matki Boskiej Częstochowskiej, gdyż Wojciech obudziwszy się powstał najzupełniej zdrowy.
Wkrótce, wywiązując się ze ślubu, przybył na Jasną Górę, gdzie świadectwo o tym cudzie złożył.
Źródło: Aleksander Łaziński OSPPE, Cuda i łaski zdziałane za przyczyną Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej, wyd. 2, poprawione, Częstochowa 1938, s. 113-114.